Wiem, że przy czeskich czy słowackich filmach ciągle się powtarzam, ale to nie moja wina, tylko tamtejszych twórców, bo kręcą oni wciąż takie same filmy.
Dzieło Sulika to kolejny film z cyklu: trochę humoru, trochę tragedii, sporo zaściankowości, zwyczajnej prozy życia, jest oczywiście bezrobocie i beznadzieja, a także rubaszny humor. A więc mniej więcej, to co zwykle.
"Słoneczne miasto" opowiada historię czwórki przyjaciół, którzy właśnie stracili pracę. Próba założenia własnej firmy kończy się katastrofą, tak jak podejmowane przez bohaterów próby poukładania życia osobistego. Głównym motywem jest tu jednak przyjaźń, łącząca naszych bohaterów. Miewa ona wzloty i upadki, ale właściwie to ona pozwala przetrwać te ciężkie czasy i sprawić, że w przyszłość, mimo otaczającej zewsząd bylejakości i wszędobylskiego marazmu, można spoglądać z lekką nutą optymizmu i nadziei...
Jakoś tak to chyba leciało...